تقدس رنج

شما با رنج‌هایتان چه می‌کنید. آن‌ها را می‌پذیرید.آن‌ها را انکار می‌کنید. به سرنوشتی که برای‌تان رخ داده نفرین می‌کنید یا تنها در پشت رنج‌هایی که خداوند نصیب ما می‌کند می‌توان آ سودگی و لذت را دنبال کرد.

در روان‌شناسی تحلیلی رنج جزء لاینفک زندگی بشر است. 

جای بسی تاسف است ، وعده خوشبختی و شادی در دنیای ما و خانواده‌های ما چنان فراگیر شده است که عده زیادی برای رنج‌هایشان ارزشی قائل نیستند.خیلی‌ها سعی می‌کنند به خودشان بقبولانند که اگر رنجی در زندگی‌شان است یا خود و یا دیگران را بخاطر وجود آن رنج سرزنش کنند . و بدتر از آن تصور می‌کنند باید بدون روبرو شدن با آن رنج با انکار و یا فرار از آن می‌توان مساله را حل کرد .

عده‌ای برای آن‌که واقعیت‌های عریان پشت رنج‌های خود را به روی خوشان نیاورند دست به اقدامات عجیب و غریبی می‌زنند منجمله انواع و اقسام اعتیادها. اعتیاد به کار برای آن‌که رنج‌های زندگی زناشویی یا زندگی خانوادگی را فراموش کنند. اعتیاد به مواد افیونی برای آن‌که فراموش کنند و مسوولیت‌هایی هم  که در زندگی دارند. اعتیاد به لذت جویی‌های بی‌هدف برای آنکه برای یک ‌دم فراموش کنند چقدر زندگیشان در لجن فرو رفته است

 . بررسی کنید ببینید شما برای انکار چه رنجی چه اعتیادی را برای خود برگزیده‌اید .

ای کاش این اعتیادها ذره‌ای از مسائل ما را حل می‌کرد. شادی را در وجودمان پایدار می‌ساخت. اما متاسفانه افسردگی‌های عمیق بعد از این اعتیادها ما را از پای درمی آورد..

بیایید تقدس رنج‌ها این موهبت‌های بزرگ الهی را بپذیریم . هر جا حس می‌کنیم زندگی سختی و فشاری را بر ما تحمیل می‌کند ، شاکر خداوند شویم و منتظر اتفاقات قشنگ پس از روبرویی با رنج‌های مان شویم .

هر رنج و مشکلی بر ما نازل می‌شود مطمئنا خداوند توانایی‌ها و قدرت متناسب را هم همزمان به ما اعطاء کرده است و هیچ رنجی بیهوده در مقابل ما گذاشته نمی‌شود.

تا ما زنده‌ایم ، رنج‌ها هم همزاد و همراه ما خواهند بود . فراموش نکنیم که رنج‌های بزرگ را تنها به آدمهای بزرگ می‌دهند. بنابراین بهتر است با رنج‌هایی امروز مسولانه روبرو شویم تا بدینوسیله شایستگی‌های خود را برای دریافت رنج‌های بزرگ ‌تر اعلام کرده باشیم .

فراموش نکنیم لذت و ابتهاجی که پس از گذراندن یک رنج با همه سختیهایی که می‌کشیم بدست می‌آوریم چنان حلاوت و شیرینی دارد که هیچگاه فراموش نمی‌شود .